رابطه والد و کودک 3, رشد هیجانی و اجتماعی 3

چگونه اضطراب جدایی را در کودکم کاهش دهم؟

اضطراب جدایی

مدت زمان مورد نیاز مطالعه: 8 دقیقه

اضطراب جدایی در کودکان 2 تا 3 ساله

تمام کودکان به والدین خود وابستگی دارند و در حضور آنهاست که میتونن از امن بودن محیط اطمینان پیدا کنند و با آرامش به کشف محیط و بازی و ارتباط برقرارکردن با دیگران بپردازند و این اطمینان به دلیل اعتماد به پدر و مادرشونه. بچه‌ها میدونن که والدین مراقب اونها هستند و در صورت خطر از آنها محافظت میکنند.

کودکان در 30ماهگی به بعد به طور آشکار حس وابستگی و نیاز به حضور والدین (یا هردو، یا پدر، یا مادر) رو نشون میدن و از نظر دلبستگی به سه دسته: وابسته، متعادل و بی تفاوت دسته بندی میشن.

  • کودکان وابسته، به محض دوری از والد (یا پدر یا مادر، معمولا مادر) به سرعت گریه و بی قراری میکنن و تا زمانیکه والد حضور فیزیکی در کنارشون پیدا نکنه گریه رو قطع نمیکنن.
  • کودکان متعادل، کودکانی هستند که زمان دور شدن والد از اونها، ابراز ناراحتی میکنن ولی این ناراحتی زیاد طول نمیکشه و اگر والد به اونها این اطمینان رو بده که به زودی برمیگرده، کودک میتونه با آرامش کنار مراقب خود بمونه.
  • کودکان بی تفاوت، به هنگام دور شدن از پدر و مادر خود، هیچ حس خاص یا نگرانی ای بروز نمیدن و براشون اهمیت نداره که کنار چه کسی باشن.

متداول ترین نوع جدایی

متداول ترین نوع جدایی، زمانیست که مادر کودک خود را تنها گذاشته و از اتاق خارج میشود. کودک اگر در این حال بی وقفه گریه کنه و بی تاب باشه، از کودکان وابسته به شمار میره. و اگر بدونه که مادرش به زودی برمیگرده و این جدایی خیلی طول نمیکشه و با نگاه مادرش رو دنبال کنه و با آگاهی از محلی که مادرش رفته به ادامه بازی بپردازه از کودکان متعادل هست و اگر اصلا واکنشی به عدم حضور مادر نشون نده بی تفاوت است.

سن چقدر روی اضطراب جدایی تاثیر دارد؟

اضطراب جدایی

سن چقدر روی اضطراب جدایی تأثیر داره؟

عموماً اضطراب ناشی از جدایی در فاصله 6 ماهگی تا 3 سالگی به اوج میرسه. ولی این اضطراب در کودکانی بیشتره که بعد از مدت طولانی ای که تمام مدت کنار خانوادشون بودن، به یکباره از اونها جدا میشن و کودک فقط تا 3 سالگی هست که برای این جدایی اعتراض زیاد میکنه و بعد از 3 سالگی این اعتراض کاهش چشم گیری پیدا میکنه.

در مقاله ی غریبی کردن نوزاد از شاد آموز، میتوانید درباره ی وابستگی نوزاد بیشتر بخوانید.

«البته منظور از تمام جدایی های گفته شده در این مطلب، جدایی موقت هست مثل سرکار رفتن والدین یا مهدکودک رفتن کودک یا ترک اتاق و…»

ترس از غریبه ها در کودکان چگونه است؟

ترس از غریبه ها از 6 یا 7 ماهگی شروع میشه و تا 2 سالگی بیشتر میشه و بعد از 2 سالگی به مرور کم میشه. در این ترس کودکی که دلبستگی شدیدی به والدین خود دارد، در صورت دیدن غریبه ها گریه میکنه و به والدین خود میچسبد. کودکی که دلبستگی کمتری داره ممکنه فقط صورتش رو از غریبه برگردونه و علاقه به در آغوش غریبه بودن نداره و این کاملا طبیعی هست.

البته واکنش به غریبه ها در کودکان متفاوت هست. ممکنه گاهی کودکی هیچ وقت ترس چندانی نشون نده یا بعد از چند دقیقه با غریبه صمیمی شود و این تفاوت ها به پیشینه تجارب اجتماعی و احساس امنیت بستگی داره. و اینکه کودک چقدر اجتماعی شدن در محیط خانواده را آموزش دیده است.

تاثیر محیط در ترس از غریبه ها در کودک

تاثیر محیط بر ترس از غریبه ها در کودک

 

تأثیر محیط در ترس از غریبه ها

محیط تأثیر زیادی در احساس امنیت کودک دارد. کودکی که در محیط آشنا با غریبه ها برخورد کند احساس امنیت بیشتری حس میکنه و اگر به محیط عادت زیادی نداشته باشد ترس از محیط نا آشنا هم به ترس های کودک اضافه میشه و حس ناامنی و اضطراب بیشتری وجود کودک رو میگیره.

علت های بی اعتمادی و ناامنی

  1. یکی از علت های ناامنی این هست که کودک پس از اینکه دل بستگی نزدیک به یکی از والدین پیدا کرده باشه، برای طولانی مدت از والد جدا باشد. در کل هرگونه جدایی طولانی به احساس امنیت کودک آسیب خواهد زد. هرچه مدت این جدایی ها بیشتر باشد کودک دچار انزوا طلبی خواهد شد.
  2. علت دیگر ناامنی، تنش و وجود کودک در کنار والدینی عصبی، مضطرب و تحریک پذیر می باشد. نزاع و دعوا های خانوادگی میتونه باعث آشفتگی کودک بشه خصوصا اگر این دعواها تکرار شونده و همیشگی باشند.
  3. دلیل بعدی، انتقاد زیاد و مکرر والدین و اطرافیان از کودک هست که باعث خود کم بینی و ناامنی و اضطراب در کودک خواهد شد. در این دلیل، با وجود اینکه کودک چندان خوشحال از بودن در کنار والدینش نیست و انتظار انتفاد و طرد شدگی از طرف والدین رو داره، اما فکر میکنه که در کنار غریبه ها دچار وضع بدتری خواهد شد بنابراین از جدا شدن از والدینش میترسه.

در ادامه ی این راهنما، می توانید مقاله ی اضطراب جدایی در کودکان 5تا6 سال از شاد آموز را مطالعه کنید.

چه کارهایی میتونیم برای کمتر شدن اضطراب جدایی کودکمون بکنیم؟

کودک شما اگر دچار اضطراب جدایی باشه احتمالا از دردهای جسمی مانند دل درد، سردرد، حالت تهوع و… شکایت می کنه. در صورت احتمال جدایی از شما یا ترک کردن اتاق یا ماندن در خانه اقوام یا مهدکودک، فریاد میزنه و پاش و بر زمین میکوبه و به شدت گریه میکنه.

در چنین مواقعی اگر کودک شما به حدی به شما وابسته هست که حتی یک لحظه هم از شما دور نمیشه و شبها بدون شما نمیخوابه حتما به یک متخصص روانشناس کودک مراجعه کنید.

در مرحله بعد بهتره که اضطراب کودکتون رو درک کنید. درصورتی که با دیدن فرد غریبه سلام نمیکنه بهتره نگویید سلام کن. چرا بچه بدی هستی و… بهتره که تمرکز گفت و گو رو از روی کودک بردارید تا نگاه ها روی او نباشه و در موقعیت دیگری با او صحبت کنید.

هیچگاه بدون اطلاع کودک رو در جمع تنها نگذارید. بهتره که به او به طور خلاصه و ساده با زبان مخصوص کودکان توضیح بدید که کجا می روید و چه زمانی برمی گردید فرد مورد اعتماد در جمع چه کسی هست و در زمان نبودن شما کودکتون میتونه چه کارهایی رو انجام بده. به این ترتیب کودک شما متوجه میشه که میتونه بدون شما هم در اون جمع باقی بمونه و افراد قابل اعتمادی در اون جمع حضور دارند.

کودکتون رو با بچه های دیگری که در جمع حضور دارند و دوستانش هستند مقایسه نکنید مثلا نگویید زهرا خیلی خوب صحبت میکنه یا علی از تو بهتر لباس میپوشه. اگر کودک با کسی مقایسه بشه باعث میشه تا همان زمان اندکی هم که میتونست از شما جدا بشه و کنار دوستان قابل اعتمادش باشد رو هم از دست بده.

اگر کودک شما دائما روی پای شما مینشیند و حتی ذره ای از شما دور نمیشه میتونید به او بگویید که در صورتی که روی صندلی مقابل بنشینه برای او چیزی میخرید یا کاری که او دوست دارد را باهم انجام میدهید.

در صورتی که کودکتون پیشرفتی در زمینه مستقل بودن از شما کرد هرچند کوچک و ساده او رو تشویق کنید حتی تشویق زبانی مثل آفرین که امروز پیش مامان بزرگت موندی و… دیدن تلاش های کوچک کودک باعث میشه که به خودش جسارت تغییرات بزرگتر رو بده.

ارتباط بیشتر پسرانی که اضطراب جدایی دارند با پدران هم تأثیر مثبتی داره و باعث میشه که کودک نقش مربوط به جنسیت خودش رو بهتر یاد بگیره و تلاش کنه تا از وضعیت یک جا ماندن با مادرش بیرون بیاد.

میتونید به مرور مهارت ها رو به کودکتون آموزش بدید مثل رد شدن از خیابان، تنهایی غذا گرم کردن یا رفع گرسنگی یا اینکه به او بیاموزید چه غذاهایی برای او مفیدتره تا در موقعیت های ناشناخته بتونه از خوردن غذاهای مضر و ناشناس اجتناب کنه. اما در تمام این تشویق ها و پاداش ها به کودکتون باج ندهید تا کودکتون کار درست رو بخاطر خود کار درست انجام بده نه به خاطر پاداش بعدش. اگر هم پاداشی در این کار استفاده میشه بهتره به طور نامنظم و غیر منتظره داده بشه تا کودک نتونه اون رو پیش بینی کنه.

اختلال اضطراب جدایی کودکان اگر به صورت صحیح برطرف نشود، ممکن است اضطراب جدایی 5 تا 6 سالگی نیز باقی بماند. بنابراین برخورد مناسب در سنین پایینتر بسیار راحت تر است تا کودک به سن پیش دبستان برسد و همچنان وابسته به مادر یا یکی از اعضای خانواده باشد.

انتخاب محیط دیگری به جز خانه برای تقویت حس امنیت در کودک و کم کردن اضطراب

اکثر والدین کودک خود را برای مدتی به خانه مادر بزرگ  و اقوام دیگر میبرند اما از وجود ویژگی های سالم برای تقویت اعتماد و امنیت کودک از طرف اقوام مطمئن نیستیم. پس بهتره از محیط سالم و آگاه با ویژگی های کودک استفاده کرد تا در صورت وجود حس ناامنی و اضطراب در کودک برخورد مناسبی صورت بگیره.

اغلب مهدکودک ها، محیط مناسبی برای از بین بردن اضطراب جدایی کودک هستند. چراکه هم از مربی آگاه استفاده می کنند هم محیط امن و دوستانه ای برای کودک فراهم میکنند و دلیل مهمتر اینکه کودک با دیدن بچه های دیگر که بدون والدینشون در مهدکودک حاضر شدند شجاعت و جسارت بیشتری در خودش احساس میکنه و باعث کم شده ترس و افزایش اعتماد میشه. مرکز پیش دبستانی شادآموز هم با فراهم کردن چنین امکاناتی میتونه انتخاب خوبی برای والدینی که سعی در افزایش اعتماد وکاهش حس ناامنی در کودکشون دارن باشه. شما میتونید همه روزه با مراجعه به مرکز از محیط شاد آموز دیدن کنید و یا با تماس با ما اطلاعات را دریافت نمایید. حتما به اینستاگرام ما سر بزنید و از جشن ها و کلاس های متنوع ما دیدن کنید.

 

شاد آموز را در اینستاگرام دنبال کنید:

instagram

 

نوشته های مرتبط

1 فکر در مورد “ چگونه اضطراب جدایی را در کودکم کاهش دهم؟

  1. فرگل گفت:

    مرسی از مقاله اضطراب جدایی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.