مدت زمان مطالعه: 7 دقیقه
اوتیسم در نوزاد به چه معناست؟
اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD) اختلالی است که می‌تواند بر نحوه رفتار، تعامل و ارتباط کودک با جهان اطرافش تأثیر بگذارد. تشخیص به موقع علائم اوتیسم در نوزاد می‌تواند به تسریع درمان و بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کند.
اوتیسم یک طیف است، به این معنی که رفتارها و ویژگی‌های مختلف آن به صورت یک طیف در بیماران مختلف دیده می‌شود. از آن به عنوان یک اختلال رشد یاد می‌شود زیرا معمولاً قبل از 2 سالگی در کودک ظهور می‌یابد. با این حال، تشخیص آن در هر سنی ممکن است. دریافت حمایت از سنین پایین می‌تواند به بهبود رشد، زبان و مهارت‌های تعاملی کودک اوتیسمی کمک کند. در این مقاله به بررسی علائم اوتیسم در نوزاد می‌پردازیم تا به تشخیص بهتر آن و مراجعه سریع‌تر به پزشک کمک کنیم.
علائم اوتیسم چه زمانی در نوزادان ظاهر می‌شود؟
به طور کلی، علائم اوتیسم در نوزاد در سنین بین 12 تا 24 ماهگی بارز می‌شود. با این حال، بروز علائم در خارج از این محدوده نیز ممکن است. آکادمی بهداشت اطفال آمریکا اعلام کرده است که بروز علائم اوتیسم می‌تواند از 9 ماهگی مشخص شود. با این حال، بنیاد علوم اوتیسم اظهار می‌کند که علائم اولیه ASD را حتی می‌توان در نوزادان 2 ماهه نیز تشخیص داد.
علائم اوتیسم در نوزاد چیست؟
تشخیص اوتیسم چالش‌برانگیز است. یکی از دلایل این امر این است که این وضعیت در افراد مختلف می‌تواند به شکل متفاوتی ظاهر شود. طی کردن مراحل مختلف رشد در نوزادان می‌تواند با سرعت مختلفی رخ دهد و هرگونه تأخیر رشد لزوماً به معنی اوتیسم یا اختلال دیگری در نوزاد نیست. با این حال، برخی تفاوت‌های رشد نشانه خطر ابتلا به اوتیسم نوزاد است، از جمله:
عدم تماس چشمی و توجه مشترک
توجه مشترک به حالتی اشاره دارد که دو نفر پس از اشاره به یک شی، با استفاده از نشانه‌های کلامی یا غیرکلامی، به آن توجه می‌کنند. بنابراین، والد یا پرستار به اسباب بازی اشاره می‌کند و هر دو (والد و کودک) به اسباب بازی خیره می‌شوند. توجه مشترک روش مهمی برای برقراری ارتباط با اطرافیان است. از حدود 9 ماهگی، نوزاد باید بتواند به طور منظم تماس چشمی برقرار کند و تمرکز خود را با اطرافیان به اشتراک بگذارد.
در نوزادان مبتلا به اوتیسم درک این نشانه‌های اجتماعی دشوار است و ممکن است شخص یا شیئی را که به آنها اشاره می‌شود، نادیده بگیرند.
پاسخ ندادن به نام کودک
یک نوزاد باید بتواند از حدود 6 ماهگی به نام خود پاسخ دهد. با این حال، تخقیقات نشان می‌دهند کودکان مبتلا به اوتیسم حتی تا 9 ماهگی نیز به نام خود واکنش نشان نمی دهند.
اشکال در ارتباطات غیرکلامی
از حدود 9 ماهگی نوزاد باید بتواند به چیزهای اطرافش اشاره کند. در این سن، آنها همچنین باید بتوانند صداها و حرکات افراد دیگر را تقلید کنند. بررسی علائم اوتیسم در نوزادان نشان می‌دهد که این کودکان در 18 ماهگی بسیار کمتر از نوزادان عادی به چیزهای اطراف خود اشاره می‌کنند. توجه داشته باشید که فقدان ارتباط غیر کلامی می‌تواند نشان دهنده تأخیر در رشد زبان باشد.
محدود بودن بیان صورت
در سن 4 ماهگی می‌توان انتظار داشت که کودک بتواند حالت‌های صورت مانند لبخند زدن یا اخم کردن را تقلید کند. نوزاد همچنین باید بتواند خود به خود لبخند بزند و در صورت ناراحتی به دیگران اطلاع دهد. در 6 ماهگی، نوزاد باید احساسات دیگران را بشناسد و بتواند به آنها پاسخ دهد.
اما یک کودک اوتیسمی ممکن است به لبخند یا سایر حالات صورت دیگران پاسخ ندهد. همچنین ممکن است به عبارات یا تجربیات خاصی با حالت چهره نامناسب پاسخ دهند. برای مثال، به جای تعجب کردن، لبخند بزند.
تأخیر در رشد زبان
در سن 1 سالگی، کودک باید بتواند یک تا سه کلمه بگوید و سعی کند کلماتی را که دیگران می‌گویند تقلید کند. این در حالی است که کودکان اوتیسمی در رشد مهارت‌های زبانی و درک آنچه دیگران می‌گویند مشکل دارند. بر اساس آمارهای به دست آمده از روی تحقیقات انجام گرفته در مورد علائم اوتیسم در نوزاد مشخص شده است که حدود 40 درصد از کودکان اوتیسمی اصلاً صحبت نمی‌کنند. جدول رشد زبان کودک را در این مقاله از شادآموز بخوانید.
البته زمان صحبت کردن در کودکان مختلف متفاوت است و حرف نزدن در یکسالگی برای همه ی کودکان نشانه اوتیسم نیست!
پسرفت در رشد کودک
وا پس‌گرایی به حالتی اطلاق می‌شود که کودک مهارت‌هایی را که قبلا کسب کرده بود، از دست می‌دهد مانند ارتباطات کلامی یا رفتارهای اجتماعی. مطالعه‌ای در سال 2015 نشان داد که نزدیک به یک سوم کودکان اوتیسمی برخی از مهارت‌های خود را در سنین پیش دبستانی از دست می‌دهند.
علائم اوتیسم در نوزاد 2 ماهه
بر اساس تحقیقات، اگر یک نوزاد قابلیت‌های زیر را نداشته باشد، باید با پزشک مشورت کرد:
- پاسخ به صداهای بلند
- نگاه کردن به و دنبال کردن حرکت اجسام
- لبخند زدن به دیگران
- بردن دست به دهان
- بالا نگه داشتن سر در حالی که روی شکم خوابیده است
علائم اوتیسم در 4 ماهگی
اگر نوزاد 4 ماهه موارد زیر را انجام ندهد، والدین باید با پزشک مشورت کنند:
- ثابت نگه داشتن سر
- ایجاد صداها
- بردن اشیاء به دهان
- فشار دادن پا به پایین وقتی روی سطح سخت نگه داشته می‌شود
- حرکت هر دو چشم در هر جهت
علائم اوتیسم در 6 ماهگی
توصیه می‌شود برای یک نوزاد 6 ماهه که به طور غیر طبیعی دارای عضلات سفت یا شلی است، به پزشک مراجعه کنید. همچنین فقدان مهارت‌های زیر در نوزاد می‌تواند نشانه وجود مشکل باشد.
- تلاش برای دسترسی به اشیا
- ابراز محبت به والدین یا مراقبین خود
- پاسخ دادن به صداهای اطراف آنها
- ایجاد صداهای مصوت
- خندیدن
علائم اوتیسم در نوزاد 9 ماهه
یک نوزاد سالم 9 ماهه دارای مهارت‌های زیر است:
- نگاه کردن به جایی که شخص اشاره می‌کند
- پاسخ به نام خود
- غر زدن
- شناخت مردم
- بدون کمک نشستن
- انجام بازی‌های رفت و برگشتی
- قرار دادن وزن خود روی پاها
- جابه جا کردن اسباب بازی‌ها بین دستان
علائم اوتیسم در 12 ماهگی
در صورتی که نوزاد به مراحل قبلی رشد رسیده است، اما در 12 ماهگی علائم رگرسیون یا پسرفت رشد را نشان می‌دهد یا در صورتی که در یک سالگی فاقد مهارت‌های زیر است، باید توسط پزشک بررسی شود:
- اشاره به اشیا
- زبان بدن، مانند تکان دادن دست یا تکان دادن سر
- گفتن کلمات واحد، مانند بابا، آب یا آب ماما
- خزیدن
- ایستادن با حمایت اطرافیان
در صورتی که والدین یا پزشک به وجود علائم اوتیسم در نوزاد مشکوک باشند، مرحله بعدی ارزیابی و مشاهده رفتار نوزاد توسط پزشک ماهر در این بیماری است. همچنین، آزمایشات تکمیلی از کودک انجام می‌شود. غربالگری‌های تأخیر رشد نیز با سوال از والدین در مورد رفتار کودک انجام می‌شود و در مورد درمان‌های لازم تصمیم گیری می‌شود.
اختلال طیف اوتیسم یک بیماری رشدی است. هرچه زودتر این اختلال در کودک تشخیص داده شود، زودتر کودک می‌تواند حمایت لازم را دریافت کند. پایش علائم اوتیسم در نوزاد توسط والدین و پزشک و بررسی تأخیر رشد اهمیت زیادی دارد. آیا شما علائم اوتیسم را در فرزندتان مشاهده کرده‌اید؟ کدامیک از رفتارهای او برای شما نگران کننده شده است؟ نگرانی‌های خود را در قسمت نظرات با شادآموز به اشتراک بگذارید.
شادآموز را در اینستاگرام دنبال کنید:
منبع:
بچه من خیلی دیر با دستانش اطراف رو و وسایل رو نشون داد الان یک سالشه ایا باید نگران باشم
سلام همراه گرامی
اگر علائم زیادی را در فرزندتون دیدید برای بررسی دقیق تر باید به متخصص کودک مراجعه کنید. اگر بیشتر نشانه های رشد طبیعی را در کودک دیدید، نیازی به نگرانی نیست زیرا روند رشد همه ی کودکان با هم یکسان نیست.